Σε κάθε «εξόρμηση» μου στη Γερμανία για λόγους δουλειάς, για να μεταβώ από το Βερολίνο στη Δρέσδη, χρησιμοποιώ ως μέσο το υπεραστικό λεωφορείο. Όλοι οι οδηγοί, με το που ξεκινάει αυτό το σύντομο ταξίδι, καλωσορίζουν τους επιβάτες και δίνουν κάποιες πληροφορίες σχετικά με τη διαδρομή, όπως τη διάρκειά της και ποιες στάσεις θα πραγματοποιηθούν στην πόλη της Δρέσδης. Οι πληροφορίες αυτές δίνονται στα Γερμανικά. Οπότε, αν δεν ξέρεις ή δεν καταλαβαίνεις καλά τη γλώσσα… έχασες. Όμως, υπήρξε και ένας οδηγός ο οποίος όχι μόνο έδωσε τις βασικές πληροφορίες, αλλά αναφέρθηκε και σε κάποιες υπηρεσίες και προϊόντα που παρέχονται εντός του λεωφορείου (π.χ. δωρεάν Wi-Fi και πώς να συνδεθούμε σε αυτό), στο τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και στο πώς να διατηρήσουμε το χώρο όπου καθόμαστε καθαρό. Μέχρι και για το πώς μπορούμε να συμβάλλουμε στην προστασία του περιβάλλοντος μας μίλησε! Και το σπουδαιότερο! Όλα αυτά μας τα είπε σε τρεις (3) γλώσσες – Γερμανικά, Αγγλικά και Γαλλικά – με το ίδιο πάθος. Περιττό να σας πω ότι όλοι οι ταξιδιώτες τον χειροκρότησαν.
Τότε ήταν που σκέφτηκα ότι πραγματικά αυτός ο άνθρωπος παρείχε αξία μέσα από αυτό που έκανε. Ότι πραγματικά νοιαζόταν για τους ανθρώπους που μετέφερε και είχε την ευθύνη τους. Ότι πραγματικά αγαπούσε αυτό που έκανε και δεν λειτουργούσε απλά ως ένα εκτελεστικό όργανο, ένας ακόμα υπάλληλος της συγκεκριμένης εταιρείας, που έβλεπε ως αγγαρεία τη μεταφορά μας από τη μία πόλη στην άλλη. Γιατί με τους άλλους οδηγούς αυτό αισθάνθηκα. Ότι έκαναν αυτή τη δουλειά για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην και δεν έβλεπαν την ώρα και τη στιγμή να φτάσει στο τέλος το ωράριό τους και να πάνε στα σπίτια τους.
Αυτός ο οδηγός, που αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα, ήταν πραγματικά παθιασμένος με τη δουλειά του και αυτό το περνούσε σε όλους τους ταξιδιώτες εκείνη την ημέρα. Μιλώντας μετά με το άτομο που καθόταν δίπλα μου, καταλήξαμε στο εξής: αυτός ο άνθρωπος μας μετέδωσε μία χαρά, χωρίς να λέει κάτι αστείο ή κάτι ξεχωριστό. Μας μετάδωσε τη χαρά του να προσφέρεις στο συνάνθρωπό σου και τον ενθουσιασμό που πηγάζει από αυτό που βιώνεις όταν υλοποιείς projects (γιατί πολύ απλά και η μεταφορά ανθρώπων από ένα μέρος σε ένα άλλο είναι ένα project) που τα θεωρείς σημαντικά και σε παθιάζουν, ανεξάρτητα από το βαθμό δυσκολία τους ή την πολυπλοκότητά τους.
Οι ποιότητες των ανθρώπων που παθιάζονται με τη δουλειά τους
Μετά από αυτή την εμπειρία και καθώς πετούσα από τη Γερμανία στην Ελλάδα, σκέφτηκα ποιους άλλους ανθρώπους γνωρίζω ή έχω συνεργαστεί μαζί τους που δείχνουν τέτοιο ζήλο για τη δουλειά τους. Δυστυχώς δεν ήταν πάρα πολλοί κι αυτό θα πρέπει όλους μας να μας προβληματίσει. Επιπλέον σκέφτηκα ποια είναι τα κοινά χαρακτηριστικά αυτών των ανθρώπων και κατέληξα στα ακόλουθα:
- Αυτογνωσία: γνωρίζουν καλά τον εαυτό τους και ξέρουν τι τους ταιριάζει και τι όχι. Ξέρουν τι ζητούν από μία δουλειά, ξέρουν τι αξία θέλουν να παράξουν για τους συνανθρώπους τους και είναι σε θέση να θέτουν μικρούς και SMART στόχους για να φτάσουν εκεί που θέλουν. Με άλλα λόγια… Ξέρουν το «Γιατί-Πώς-Τι» τους και πώς να το ζήσουν.
- Αποτελεσματική Δημιουργικότητα: αφήνουν την εμπράγματη φαντασία τους ελεύθερη και βάζουν την παραγωγική περιέργειά τους να δουλεύει στα κόκκινα, ώστε να είναι σε θέση να παράγουν ιδέες οι οποίες θα προσδώσουν αξία στη δουλειά τους και παράλληλα θα τους δώσουν την ευκαιρία να ενοποιήσουν όλα τους τα dots και να τα χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά. Με άλλα λόγια… Διαμορφώνουν τη δουλειά τους με τέτοιον τρόπο που να παίρνουν τη μέγιστη ικανοποίηση.
- Επαναστατικότητα: ναι, αυτοί οι άνθρωποι είναι αντικομφορμιστές. Και ο λόγος; Δεν δέχονται το «προεπιλεγμένο» και αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να ψάξουν να βρουν τον καλύτερο δυνατό τρόπο να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, παίρνοντας φυσικά και το ρίσκο που πηγάζει από τις «ανατρεπτικές» επιλογές τους, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν και σε αποτυχία. Επίσης, είναι αντικομφορμιστές και σε επίπεδο επιλογής δουλειάς. Δεν ακολουθούν τα πρέπει που τους επιβάλλει το σύστημα σχετικά με το δρόμο που θα πρέπει να πάρουν σε επαγγελματικό επίπεδο. Επαναστατούν και ακολουθούν το δικό τους μονοπάτι, σύμφωνα με τα πραγματικά θέλω τους. Με άλλα λόγια… Δεν τους νοιάζει τι λέει ο πολύς κόσμος. Είναι συνειδητοί, ξέρουν να ακούν τον εαυτό τους και αξιοποιούν κάθε τους αποτυχία αποτελεσματικά.
- Συναισθηματική Νοημοσύνη: για να καταφέρει κάποιος να προσφέρει αληθινή αξία στον κόσμο επιβάλλεται να είναι συναισθηματικά νοήμονας. Τότε και μόνο τότε θα μπορεί να φτάσει στο σημείο να ενσυναισθανθεί – αφού πρώτα αναπτύξει την αυτεπίγνωσή του, την ικανότητα ελέγχου των συναισθημάτων του και την ικανότητά του στην εξεύρεση κινήτρων-τους ανθρώπους στους οποίους προσφέρει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του και άρα να τους καλύπτει πραγματικές ανάγκες και να τους λύνει υπαρκτά προβλήματα.
- Fun: αποζητούν το fun, τόσο στο πλαίσιο της δουλειάς τους όσο και έξω από αυτό. Δεν αφήνουν τον εαυτό τους να παρασυρθεί από τη σοβαροφάνεια, αλλά ούτε του επιτρέπουν να ζει μόνο για να δουλεύει. Γνωρίζουν πολύ καλά τα τέσσερα (4) είδη του fun και τα εφαρμόζουν σε κάθε έκφανση της ζωής τους.
Και τελικά…
Ευχαριστώ λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο που εκείνη την ημέρα μου μετέδωσε τον ενθουσιασμό του γι’ αυτό που έκανε. Τον ευχαριστώ γιατί μου θύμισε τι σημαίνει να αγαπάς τους ανθρώπους και αυτό που κάνεις και φυσικά γιατί με ενέπνευσε να γράψω αυτό το άρθρο.
Όταν φτάσαμε στον προορισμό μας μίλησα για λίγα λεπτά μαζί του και η βασική μου ερώτηση προς αυτόν ήταν αν λατρεύει αυτό που κάνει. Και η απάντησή του δεν θα μπορούσε να είναι καμία άλλη εκτός από «ναι». Και όταν μου το έλεγε, τα μάτια του έλαμπαν από χαρά και η γλώσσα του σώματός του επιβεβαίωνε την αλήθεια των λέξεων που έβγαιναν από το στόμα του.
Αυτός ο άνθρωπος είναι επιτυχημένος γιατί πολύ απλά πετυχαίνει τους στόχους του και παράλληλα συμβάλλει στο να γίνεται ο κόσμος μας καλύτερος, μέσα από μία δουλειά που τον παθιάζει. Μέσα από μία δουλειά που δίνει νόημα στη ζωή του και στη ζωή των άλλων ανθρώπων και παράλληλα συμβάλλει με τον τρόπο του και στην προστασία του πλανήτη Γη.
Σεβαστείτε τον εαυτό σας και μην τον αφήνετε να πέσει στην παγίδα της μετριότητας! Εμπνευστείτε από αυτόν τον οδηγό και ακολουθήστε το παράδειγμα του. Έτσι μόνο μπορείτε να ζείτε μεγάλες στιγμές σε καθημερινό επίπεδο!
Άρθρο της Δήμητρα Ζερβάκη στο epixeiro.gr
