Τι σηματοδοτεί η εξαγορά της Aκτωρ από την Intrakat
Με το «χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου» μοιάζει η περίπτωση της Ακτωρ, του κατασκευαστικού «βραχίονα» του ομίλου Ελλάκτωρ, η οποία πωλήθηκε τελικά στην Intrakat, σε μια κίνηση που αποκαλύπτει τα δομικά προβλήματα μιας εταιρείας η οποία μεσουράνησε για πάνω από δύο δεκαετίες στον κατασκευαστικό κλάδο, αποτελώντας ηγέτιδα δύναμη και ρυθμιστή των εξελίξεων. Η «πτώση του γίγαντα των κατασκευών» ξεκίνησε από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, όταν άρχισαν να συσσωρεύονται συνεχείς ζημίες από την καταστροφική, όπως αποδείχθηκε στην πράξη, επέκταση σε αγορές εκτός Ελλάδας.
Τα έργα στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή συσσώρευσαν ζημίες της τάξεως των 500 εκατ. ευρώ, έως το 2020, ενώ ακολούθησαν και νέες ζημίες άνω των 100 εκατ. ευρώ από την εξίσου καταστροφική δραστηριότητα της κατασκευής φωτοβολταϊκών πάρκων στην Αυστραλία. Μετά τη νέα αλλαγή διοίκησης, με τις «ευλογίες» της Reggeborgh Invest, που είχε εν τω μεταξύ αρχίσει να αγοράζει μετοχές στην εταιρεία, αξιοποιώντας το ποσοστό του κ. Λεωνίδα Μπόμπολα, δημιουργήθηκαν οι προσδοκίες για ανάκαμψη. Η αύξηση κεφαλαίου των 120 εκατ. ευρώ, η εν συνεχεία συμφωνία για την πώληση του 75% της «Ανεμος» και η λύση στο ζήτημα της κόντρας των μετόχων (μεταξύ Reggeborgh και της ομάδας επενδυτών που σήμερα αγοράζουν την Ακτωρ, ήτοι των κ. Μπάκου, Καϋμενάκη και Εξάρχου), αλλά και η σταθερή βελτίωση των αποτελεσμάτων της Ακτωρ, ήταν κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, όπως φάνηκε, δεν ήταν επαρκείς καθώς η εταιρεία συνέχισε να μην μπορεί να καταστεί βιώσιμη, χωρίς να χρειάζονται συνεχείς «ενέσεις» ρευστότητας από άλλες εταιρείες του ομίλου, κυρίως από την Ακτωρ Παραχωρήσεις. Αυτό φαίνεται και από τη φύση της συμφωνίας με την Intrakat, καθώς από τα 214 εκατ. ευρώ, ποσό 114 εκατ. ευρώ αφορά την κάλυψη υποχρεώσεων ενδοομιλικού δανεισμού (η αποπληρωμή θα γίνει σταδιακά εντός 19 μηνών).
Ουσιαστικά δηλαδή η Ακτωρ εξακολουθούσε να μην μπορεί να δημιουργήσει τις απαιτούμενες ροές κεφαλαίων, ώστε να μην χρειάζονται συνεχείς «ενέσεις» από τη μητρική. Σε αυτό συνέβαλε ίσως και το γεγονός ότι η εταιρεία είχε πλέον χάσει σημαντικό στελεχικό δυναμικό, λόγω της παρατεταμένης κρίσης και της ανασφάλειας, αλλά και το ότι η Reggeborgh δεν θέλησε να μεταφέρει στην Ελλάδα την τεχνογνωσία που έχει αποκτήσει στην Ολλανδία και σε άλλες χώρες. Υπενθυμίζεται ότι το εν λόγω fund διαχειρίζεται την προσωπική περιουσία της οικογένειας Βέσελς, η οποία ελέγχει τον ομώνυμο όμιλο, έναν από τους μεγαλύτερους στον χώρο των κατασκευών στην ευρύτερη περιοχή της Βορειοδυτικής Ευρώπης.
Η δε αποτίμηση της Ακτωρ έναντι 214 εκατ. ευρώ, όσο δηλαδή αποτιμήθηκε και η ίδια η Intrakat όταν μεταβιβάστηκε τον περασμένο Ιούλιο στην επενδυτική ομάδα των κ. Γιάννη Καϋμενάκη, Δημήτρη Μπάκο και Αλέξανδρο Εξάρχου, καταδεικνύει και τη σφοδρή επιθυμία της Reggeborgh Invest, μεγαλομετόχου της Ελλάκτωρ, σε συνεργασία και με τη Motor Oil του ομίλου Βαρδινογιάννη, να απεμπλακούν από τις κατασκευές όσο το δυνατόν πιο «αναίμακτα».
Η Ακτωρ διαθέτει ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων ύψους 2,8 δισ. ευρώ, ενώ το αντίστοιχο ανεκτέλεστο της Intrakat, όταν εξαγοράστηκε πέρυσι, διαμορφωνόταν πέριξ του 1 δισ. ευρώ, σχεδόν τρεις φορές λιγότερο. Σήμερα, μόλις ολοκληρωθεί η συγχώνευση των δύο εταιρειών, κάτι που αναμένεται να συμβεί το αργότερο έως το τέταρτο τρίμηνο του 2023, η νέα Intrakat θα αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου, με συνολικό ανεκτέλεστο υπόλοιπο ύψους 4,1 δισ. ευρώ (1,3 δισ. ευρώ η Intrakat και 2,8 δισ. ευρώ η Ακτωρ) και αυξημένα ποσοστά σε σειρά κοινοπραξιών, που διεκδικούν νέα έργα (όπου υπήρχε δηλαδή κοινό σχήμα των Ακτωρ και Intrakat).
Παράλληλα, η Intrakat εξασφαλίζει και ένα πολύ σημαντικό τεχνικό αντικείμενο, λόγω της παράλληλης συμφωνίας για την Ακτωρ Παραχωρήσεις. Συγκεκριμένα, σε όλες τις συμβάσεις ΣΔΙΤ και παραχωρήσεων που έχει αναλάβει, ή πρόκειται να αναλάβει στο μέλλον η θυγατρική του ομίλου Ελλάκτωρ, η Intrakat θα αναλάβει το κατασκευαστικό αντικείμενο. Θα αποτελεί ουσιαστικά τον στρατηγικό κατασκευαστικό εταίρο της Ακτωρ Παραχωρήσεις. «Η εξαγορά της Ακτωρ συνάδει απόλυτα με το αναπτυξιακό πλάνο της νέας διοίκησης της Intrakat, το οποίο προβλέπει την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου στον κλάδο, καθώς και την περαιτέρω επέκτασή μας στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης», αναφέρει ο κ. Αλέξανδρος Εξάρχου, αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Intrakat.
Η Άκτωρ Παραχωρήσεις αναμένεται να αποτελέσει πλέον την «ατμομηχανή» του ομίλου Ελλάκτωρ, από πλευράς εσόδων, καθώς οι μελλοντικές ταμειακές ροές από υφιστάμενα έργα υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το 1,3 δισ. ευρώ για τα επόμενα χρόνια. Τα κεφάλαια αυτά, σε συνδυασμό με τα έσοδα από την πώληση της Ακτωρ, αλλά και η εξοικονόμηση που θα προκύψει από το γεγονός ότι δεν θα χρειάζεται πλέον να τροφοδοτείται με ρευστότητα ο κατασκευαστικός τομέας του ομίλου, αναμένεται να ενισχύσουν τη χρηματοοικονομική θέση του ομίλου. Η διοίκηση αναμένει την αύξηση των περιθωρίων κέρδους και την αύξηση της λειτουργικής και καθαρής κερδοφορίας, χωρίς το «βαρίδι» στο οποίο είχε εξελιχθεί η Ακτωρ τα τελευταία χρόνια.
Η διοίκηση της εισηγμένης αναφέρει στη σχετική ανακοίνωσή της ότι «ο όμιλος θα εστιάσει τη δραστηριότητά του στον ευρύτερο κλάδο των υποδομών στην Ελλάδα, ενισχύοντας τις επενδύσεις στον τομέα των Παραχωρήσεων και των έργων ΣΔΙΤ, της διαχείρισης απορριμμάτων και της ανάπτυξης ακινήτων». Αυτό θα πρέπει να αποδειχθεί πλέον, καθώς ήδη στην αγορά αναμένουν την επόμενη πώληση του ομίλου, είτε αυτή θα αφορά π.χ. την Ηλέκτωρ (θυγατρική στη διαχείριση απορριμμάτων), είτε ακόμα και την ίδια την Ακτωρ Παραχωρήσεις, αν όχι άμεσα, σίγουρα όμως εντός των επόμενων 12 μηνών.
Άρθρο του Νίκου Ρουσάνογλου
